De Afghaanse Windhond is ontstaan in het Midden Oosten. Deze hond werd voor de jacht gebruikt in de bergachtige streken in het noorden van Afghanistan. De Afghaanse Windhond is een uitermate intelligente hond, die in staat is om te overleven door zelfstandig te jagen. Deze honden werden door herders gebruikt om te hoeden en te bewaken. Er is bewijs voor, dat voor het binnendringen van de Europeanen in Afghanistan, de Afghaanse Windhond door stamhoofden werd gehouden. De Afghaanse Windhond is niet met andere rassen gekruist. Er zijn aanwijzingen dat de Afghaanse Windhond al in drieduizend voor Christus bekend was in Egypte. Deze honden zijn door Engelse soldaten aan het begin van de twintigste eeuw uit het Indo-Afghaanse gebied meegenomen naar Engeland. In de jaren dertig van de twintigste eeuw zijn er Afghaanse Windhonden naar de Verenigde Staten gebracht.
Door zijn aristocratische schoonheid is de Afghaanse Windhond een populair huisdier geworden in Europa en Amerika. Het is een enorme snelle en behendige renner en de Afghaanse Windhond beschikt over het vermogen om op het zicht op wild te jagen.
De Afghaanse Windhond wordt beschreven als de koning van de honden; majestueus, elegant, edel en moedig als hij is. Deze hond is een eigenzinnige hond met het vermogen om zelfstandig te denken. Hij is waardig en houdt zich afzijdig van vreemden. De Afghaanse Windhond kan uitbundig en speels zijn met zijn familie. In principe is het een jachthond en dit ras heeft het instinct om te achtervolgen. De Afghaanse Windhond is een zeer lieve, trouwe, aanhankelijke en gevoelige hond met een laag dominantie niveau. Deze hond is wel wantrouwig tegenover vreemden, maar niet vijandig. Hoewel dit een taaie hond is, kan hij zich toch slecht voelen als hij niet voldoende aandacht krijgt. Vroeger had deze hond de slechte reputatie onbetrouwbaar te zijn, maar de Afghaanse Windhond kan gecorrigeerd worden door africhten en discipline. Het is moeilijk om bij een Afghaanse Windhond in te breken. Sommige honden van dit ras ontbreekt het aan moed en zelfverzekerdheid.
De gemiddelde levensverwachting voor de Afghaanse Windhond ligt rond de veertien jaar. Over het algemeen zijn deze honden gezond, maar ze verdragen geen pijn en daardoor lijden ze al bij relatief kleine verwondingen. Deze hond heeft een aanleg tot jeugdige grauwe staar en heupdysplasie. Afghaanse Windhonden zijn gevoelig voor drugs, vlooienpoeders en insecticiden. Er zijn een aantal gevallen van verlamming bekend.
De Afghaanse Windhond heeft zeer veel verzorging nodig vanwege zijn lange, dikke vacht. Deze honden moeten minstens een keer per week in bad, als ze meedoen aan tentoonstellingen. De droge vacht mag niet worden geborsteld, omdat daardoor de vacht kan beschadigen en zelfs makkelijker kan gaan vervilten. Wanneer deze hond alleen als huisdier wordt gehouden, is een wekelijks bad niet noodzakelijk. Voor het verzorgen van de vacht worden speciale borstels met luchtkussentjes of borstels met pinnen gebruikt. De Afghaanse Windhond verhaart gemiddeld.